Τα χρώματα που βλέπεις...

Τα παιδιά από μικρά μαθαίνουν να λένε και να παίζουν με τα χρώματα. Κόκκινο, πράσινο, μπλε, κίτρινο, μαύρο, άσπρο, γαλάζιο και ροζ είναι μόνο μερικά από τις βασικές λέξεις χρωμάτων που διδάσκονται. Όσο μεγαλώνουν, όμως, όλο και περισσότεροι εκπαιδευτικοί τους αναφέρουν ότι ίσως τα χρώματα να μην είναι όπως τα βλέπουμε. Ίσως απλά ο φακός του ματιού μας να μας κάνει να το νομίζουμε ότι βλέπουμε τα χρώματα αυτά χωρίς πράγματι να υπάρχουν. Τι συμβαίνει στ' αλήθεια; Κι αν όντως "νομίζουμε ότι τα βλέπουμε" γιατί επηρεάζουν την ψυχολογία μας και πώς;

Πιάνοντας το πρώτο σκέλος της ερώτησης "Αν υπάρχουν χρώματα" μπορούμε να βρούμε μια λογική εξήγηση στη σελίδα αυτή από όπου μεταφράζουμε:

Φαίνεται ότι οι ιδιότητες απορρόφησης, αντανάκλασης και διάχυσης του καθαρού φωτός ενός αντικειμένου καθορίζουν και το χρώμα του. Ένα αντικείμενο που διαχέει το φως εντελώς θα είναι άσπρο, ενώ ένα αντικείμενο που απορροφάει όλο το φως θα είναι μαύρο. Άλλα αντικείμενα, ανάλογα του πόσο πολύ αντανακλούν ή διαχέουν το φως, θα είναι κάποιο από τα ενδιάμεσα χρώματα.

[...]Οι περισσότεροι από εμάς, όταν σβήνουν τα φώτα, είμαστε πεπεισμένοι ότι τα χρώματα των αντικειμένων που μας περιέβαλλαν κατά την παρουσία του φωτός είναι "πραγματικά". Αυτό, λοιπόν, σημαίνει ότι δεν αμφισβητούμε ότι ο τοίχος του δωματίου μας είναι μπλε, ούτε ότι οι κουρτίνες μας κίτρινες: απλώς, ως δια μαγείας, με το που σβήσουν τα φώτα δε μπορούμε να δούμε αυτά τα χρώματα. Όμως, θα ήταν πιο αληθοφανές να πούμε ότι χωρίς μία πηγή φωτός, όλα τα αντικείμενα παύουν να έχουν το οποιοδήποτε χρώμα. Σε ένα σύμπαν όπου ξαφνικά όλα τα αστέρια έσβηναν, δε θα υπήρχε καθόλου χρώμα. Το χρώμα δε θα ήταν μια από τις ιδιότητες των αντικειμένων που θα υπήρχαν στο σκοτάδι.

[...]Μερικά πτηνά, έντομα και ψάρια έχον μάτια που είναι πιο ευαίσθητα στα χρώματα από ότι των ανθρώπων, ενώ οι ειδικοί επιμένουν πως μερικά μικρά μονόχρωμα καφέ πουλιά, είναι γεμάτα υπέροχα χρώματα στα μάτια άλλων πουλιών. Με έναν παρόμοιο τρόπο, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα πτηνά ανιχνεύουν τα χρώματα των μαγνητικών πεδίων που περιβάλλουν τη γη (μήκος κύματος που δεν ανιχνεύεται από το ανθρώπινο μάτι).

[...]Θα μπορούσαμε ακόμη να πούμε ότι οι ζωντανοί οργανισμοί αναπτύσσουν την δυνατότητα όρασης(και των ματιών ως φυσικά όργανα) σε ένα σύμπαν που δημιουργήθηκε με σκοπό να φαίνεται. Αν το φως δεν υπήρχε, ούτε τα μάτια θα υπήρχαν και, χωρίς αμφιβολία, θα ήμαστε όλοι αόμματοι και τυφλοί όπως είναι κάποια πλάσματα που ζουν βαθιά στο έδαφος ή βαθιά στη θάλασσα.


Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος του θέματος και πώς επηρεάζουν τα χρώματα την ψυχολογία μας, μπορούμε να δούμε παρακάτω, όπου, σύμφωνα με το κείμενο που βρίσκεται στη σελίδα αυτή, μεταφράζουμε:

Τα χρώματα του περιβάλλοντος επηρεάζουν την χημική ισορροπία, προκαλώντας μερικά αρκετά ισχυρά σωματικά φαινόμενα.

Το κόκκινο και το πορτοκαλί χρώμα για παράδειγμα επηρρεάζουν την αίσθηση του χρόνου. Ένα τέτοιο χρώμα λοιπόν στο χώρο αναμονής ενός ιατρείου μπορεί να κάνει την αναμονή σας να φαίνεται ατελείωτη. Ένα μπλε ή πράσινο χρώμα, από την άλλη, κάνει ακριβώς το αντίθετο.

Τα κόκκινα και πορτοκαλί χρώματα επηρεάζουν την αδρεναλίνη,  προκαλώντας αυξημένη ενέργεια στο σύστημά σας. Κατ' επέκταση αυτού, άλλα συστήματα μπορεί να ενεργοποιηθούν, όπως το ανοσοποιητικό, το πνευμονοαγγειακό ή το σεξουαλικό σύστημα.

Τα πράσινα και μπλε χρώματα χαλαρώνουν και η αίσθηση του χρόνου επιταχύνεται, έτσι ώστε να μοιάζει ο χρόνος πως περνάει πιο γρήγορα και η αναμονή φαντάζει λιγότερη από ότι σε ένα κόκκινο περιβάλλον Τα μπλε και πράσινα χρώματα ενεργοποιούν το ενδοκρινικό σύστημα και παράγεται μια σειρά από νευρομεταδότες οι οποίοι ηρεμούν και εμπνέουν για μια πιο αργή αλλά και πιο "ευγενή" πνευματικότητα, από ότι το κόκκινο χρώμα.


Υπάρχουν όμως και άλλες απόψεις όπως μπορούμε να δούμε σε αυτή τη σελίδα όπως, πάλι μεταφράζοντας:

Πολλοί άνθρωποι στις μέρες μας συμφωνούν ότι αποτελούμαστε από δονήσεις και οι δονήσεις είναι χρώματα. Μερικοί άνθρωποι που είναι ευαίσθητοι, μπορούν να δουν άλλους ανθρώπους ή αντικείμενα να παράγουν ή να κυκλώνονται από χρώματα. Αυτά είναι που ονομάζουμε "αύρα" ή "ενεργειακά πεδία". Όμως υπάρχουν κάποιες συνηθισμένες παρεξηγήσεις που σχετίζονται με συγκεκριμένα χρώματα. Για παράδειγμα, το μαύρο χρώμα συχνά τρομάζει.  Πιστεύεται ότι αντιπροσωπεύει το άγνωστο. Το μαύρο χρώμα στο παρελθόν, μέχρι και σήμερα, σχετιζόταν με το ότι κάποιος είναι κακός. Αν όμως κοιτάξετε ξανά, θα δείτε ότι το μαύρο έχει μεγάλο βάθος. Πολλοί σύμβουλοι εικόνων, χρωματοθεραπευτές και  θεραπευτές έχουν μία συγκεκριμένη πεποίηθηση όσον αφορά στα χρώματα. Για παράδειγμα, το πορτοκαλί μεταφράζεται  σε χρώμα του φθινοπώρου, το μπλε ως χρώμα για χαλάρωση, το κίτρινο για πνευματικό άνοιγμα και διαύγεια, το λευκό για αγνότητα/κάθαρση, και το μωβ για δύναμη. Όμως τα χρώματα δεν χρειάζεται να είναι ορισμένα ή να χρησιμοποιούνται μόνο έτσι. Να εξερευνείτε τα χρώματα ώστε να δείτε τι σας ταιριάζει εσάς.

Κι αυτό είναι κάτι που χρειάζεται να καταλάβουμε κάποια στιγμή. Δεν έχει τόση σημασία το να πεις "εγώ θα βλέπω το μαύρο ως χρώμα του καλού" όσο το να καταλάβεις ότι είσαι ελεύθερος να το κάνεις, ακόμη κι αν οι γύρω σου θα σε πουν τρελό.

Επιπλέον πληροφορίες για τα χρώματα εδώ.

Σχόλια

Ο χρήστης Δέσποινα είπε…
τα πράγματα έχουν το χρώμα που τους δίνουμε.Και οι άνθρωποι.Και οι μέρες.
Ας πούμε εγώ από παλιά έχω συνδέσει την Κυριακή με χρώμα ροζ-παλ πουά(με μαύρες βούλες κιόλας).Τρελή;
Να υποθέσω πως την πρώτη φορά που πήγες κυριακή σε εκκλησία, είχες αργήσει να ξυπνήσεις οπότε αντί για λειτουργία πέτυχες βάφτιση; Εξού και το ροζ-παλ-πουά; Από τα μπαλόνια; Τι να πω...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρούνι-Ρούνι, ύπουλο κακό...

Να τους μιλώ για θάνατο που με τον ύπνο μοιάζει (Κάτι διαφορετικό από ό,τι έχεις συνηθίσει)

Η της Παρθένου πανάμωμος γέννησις