Είδα πολλά...

Στη σελίδα του obelix7 υπάρχει το άρθρο αυτό σχετικά με τον αόρατο μανδύα και τη δυνατότητα δημιουργίας του στην πραγματικά με επιστημονικά μέσα. Πολύ ενδιαφέρον το κείμενο και αξίζει να το διαβάσετε όλοι. Προσωπικά, όμως, θέλω να σταθώ στην δήλωση του Γιώργου Μπαρμπαστάθη που ανήκε στην ομάδα της Σιγκαπούρης που ασχολήθηκε με την κατασκευή του μανδύα. Πιο συγκεκριμένα ανέφερε " Πιστεύω ότι οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν με ποικίλους τρόπους ένα μανδύα που έχει την ιδιότητα να κρύβει αντικείμενα στον βυθό της θάλασσας, αν και δεν μπορώ να υποθέσω τι ακριβώς μπορεί να θέλουν να κρύψουν ". Οι επιστήμονες υποτίθεται ότι ψάχνουν να βρουν τρόπους να εξηγήσουν τη φύση γύρω τους ή να τη χρησιμοποιήσουν για να πετύχουν κάποιο σκοπό. Κάποιον ή κοινωφελή(πχ. για το καλό της ανθρωπότητας) ή προσωπικό σκοπό(πχ. γιατί μου αρέσει να ανακαλύπτω νέα πράγματα). Δεν είναι κάτι που μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε ατζαμής. Αν δε θέλεις να ασχοληθείς με την επιστήμη, δεν κάθεσαι ν

Μου έστειλε ένας υποψήφιος(από τους πολλούς που κυκλοφορούν αυτό το μήνα) με e-mail την κάρτα του για να τον ψηφίσω στις εκλογές. Το παρακάτω είναι αυτό που του έστειλα σαν απάντηση. Σκέφτηκα πολλές απαντήσεις που θα μπορούσα να σου στείλω. Θα περιοριστώ, όμως, στην παρακάτω. Με ποια λογική πιστεύεις πως θα κερδίσεις ανθρώπους, αφού: ->εμφανίζεσαι ξαφνικά 1 μήνα πριν τις εκλογές ->με ενοχλείς με διαφημιστικά φυλλάδια με το πρόσωπό σου ->με ενοχλείς, χωρίς προηγουμένως να σε έχω ενοχλήσει Γράφεις ότι θέλεις να γίνει η "Αθήνα [...] πραγματική Πολιτεία Ανθρώπου, Πολιτεία του Κόσμου". Την Αθήνα τη ρώτησες; Η Αθήνα είναι οι πολίτες της. Οι πολίτες της είναι που θα ενδιαφερθούν για την πόλη τους. Αν μπορείς να πείσεις τους πολίτες πως μπορούν να βοηθήσουν την πόλη τους, έχει καλώς. Οφείλω να σου θυμίσω, όμως, πως η Αθήνα μια χαρά ήταν στην αρχαιότητα, μέχρι που άνθρωποι με πολιτική εξουσία την κατέστρεψαν. Άνθρωποι με την εξουσία που εσύ και η παράταξή σου(και οι υ

Μετά από πολύ καιρό επισκέφτηκα εκ νέου, πριν λίγες μέρες, το Άλσος Βεϊκου στην οδό Βεϊκου στο Γαλάτσι. Τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει πολύ, όσον αφορά στο φυσικό πράσινο τοπίο, κάτι που φυσικά μόνο κακό δεν είναι, αλλά οι εγκαταστάσεις έχουν αλλάξει τρομερά. Πλέον, υπάρχουν γήπεδα ποδοσφαίρου, γήπεδα μπάσκετ, γήπεδα βόλλευ, πισίνα τεραστίων διαστάσεων(προσωπικά μιλώντας πάντα)... Το πιο σημαντικά φυσικά είναι πως ο κόσμος πιστεύει στο πάρκο και συμμετέχει ενεργά σε αυτό, χρησιμοποιώντας τις εγκαταστάσεις που αυτό του παρέχει. Η πιο ωραία ιδέα που μπόρεσα, όμως, να δω, ήταν το ανοιχτό γυμναστήριο. Ένας μικρός, αλλά καθόλου στριμωγμένος χώρος, που βρίσκεται ακριβώς μετά την κεντρική είσοδο του πάρκου, στον οποίο υπάρχουν τοποθετημένα όργανα γυμναστικής. Το κάθε όργανο έχει δύο πλευρές(μπρος και πίσω) με αποτέλεσμα να μπορούν να γυμνάζονται ταυτόχρονα στο ίδιο όργανο δύο άτομα, χωρίς το ένα να εμποδίζει το άλλο. Μάλιστα, κάποια από τα όργανα, έχουν τη μία τους πλευρά στοχευμένη στους ψη

Μεγάλος θόρυβος γίνεται, ειδικά, αυτή την περίοδο σχετικά με την εκκλησιαστική περιουσία και τη φορολόγησή της. Καλό είναι να δούμε αρχικά κάποιες έννοιες και λίγο τις καταστάσεις που έφεραν τα πράγματα στην παρούσα κατάσταση. Στην εγκυκλοπαίδεια Υδρία, μπορούμε να βρούμε την εξής ερμηνεία του όρου "εκκλησιαστική περιουσία”: Το σύνολο της ιδιοκτησίας που ανήκει σε μια Εκκλησία. Προέρχεται από δωρεές, κληρονομιές και άλλες δικαιοπραξίες, αλλά και από ιστορικές συνθήκες που οδήγησαν στη συσσώρευση πλούτου λόγω της έντονης κοσμικής δράσης των Εκκλησιών. Από το 19ο αιώνα σημειώνεται η γενική αντίδραση εναντίον των εκκλησιαστικών αρχών. [...] Στον ελλαδικό χώρο οι απαλλοτριώσεις για κοινωνικούς σκοπούς της εκκλησιαστικής περιουσίας υπήρξαν σχεδόν πάντοτε συναινετικές, χωρίς να πυροδοτήσουν μείζονες διαμάχες όπως στη Δύση. Στον Καναδά για παράδειγμα, το ένα έβδομο των δημοσίων εκτάσεων, που είχε μείνει ανεκμετάλλευτοι, τέθηκε για μελλοντική χρήση του προτεσταντικού κλήρου, με το Συνταγ

Η σύγχρονη εποχή δε διαφέρει και πολύ από τις περασμένες. Ακόμη συμβαίνουν θαύματα ή ατυχίες στη ζωή του κάθε ανθρώπου. Ακόμη κάποιοι αδικούνται τη στιγμή που κάποιοι κερδίζουν περισσότερα. Όμως ποτέ πριν δεν είχε εκμεταλλευτεί τόσο έντονα η ανάγκη επικοινωνίας των ανθρώπων μεταξύ τους. Ήδη από τη δεκαετία του '90, όταν πρωτοδιαδόθηκαν τα γνωστά κινητά τηλέφωνα στην Ελλάδα, ξεκίνησε η εμπορευματοποίηση της επικοινωνίας μέσω των εταιριών που υποστήριζαν τη δικτύωσή τους(Telestet, Panafon, Cosmote). Κάποιοι ίσως θεωρήσουν πως αυτό έγινε και παλαιότερα (πχ. αστικές γραμμές ΟΤΕ) αλλά τα πράγματα δεν ήταν τόσο “ύποπτα” τότε. Προφανώς και μία εταιρία ολοκληρώνει ένα έργο με σκοπό να αποφέρει αυτό κέρδος πίσω σε αυτήν. Όταν, λοιπόν, ο ΟΤΕ πραγματοποιεί καλωδίωση σχεδόν όλου του ελλαδικού χώρου, είναι αυτονόητο πως θα χρεώσει με ένα πάγιο και μια συνδρομή τους πελάτες της. Όπως έγινε και με τα κινητά τηλέφωνα και την εγκατάσταση κεραιών που επίσης χρεώνονται στους συνδρομητές. Με το πέρασμ