Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2011

Αν

Εικόνα
Αν να κρατάς μπορείς το λογικό σου όταν γύρο σου όλοι το ' χουνε χαμένο και ρίχνουνε γι' αυτό το φταίξιμο σε σένα, Αν να εμπιστεύεσαι μπορείς τον εαυτό σου, όταν για σένα αμφιβάλλουν όλοι, αλλά να βρίσκεις ελαφρυντικά ακόμα και για την αμφιβολία τους αυτή, Αν να προσμένεις το μπορείς δίχως από την προσμονή ετούτη ν' αποσταίνεις, ή Αν και σε συκοφαντούν εσύ να μη βυθίζεσαι στο ψέμα, ή Αν και σε μισούν το μίσος μέσα σου να μην αφήσεις να φουντώνει, κι ωστόσο να μην δείχνεσαι πάρα πολύ καλός κι ούτε με πάρα πολλή σοφία να μιλάς, Αν να ονειρεύεσαι μπορείς δίχως το όνειρο να κάνεις δάσκαλό σου, Αν να στοχάζεσαι μπορείς δίχως να κάνεις το στοχασμό σκοπό σου, Αν το μπορείς το Θρίαμβο και την Καταστροφή να αντικρίσεις και σε αυτούς τους δυο αγύρτες όμοια να φερθείς, Αν να ακούς αντέχεις την αλήθεια που εσύ είχες ειπωμένη από πανούργους νοθευμένη ώστε παγίδα για τους άμυαλους να γίνει, ή να θεωρείς όλα αυτά οπού 'χεις της ζωή σου αφιερώσει, τσακισμένα, και πάλι ν'

"ΤΑ ΝΕΑ" απέλυσαν τον σκιτσογράφο τους γιατί δεν μπόρεσαν να τον φιμώσουν

Εικόνα
Εργάζομαι από 10ετίας στα «Νέα» ως σκιτσογράφος-γελοιογράφος και κατά την περίοδο αυτή η διεύθυνση της εφημερίδας ενέκρινε τη δημοσίευση χιλιάδων πολιτικών γελοιογραφιών μου, χωρίς κάποια λογοκριτική διάθεση. Η κατάσταση αυτή άλλαξε άρδην μετά την ανάληψη της διεύθυνσης από τον κ. Μεμή, ο οποίος περιόρισε τη δημοσίευση των σκίτσων μου στο ελάχιστο, «κόβοντας» ό,τι δεν συναινούσε με την κυβερνητική πολιτική. Παράλληλα ειδοποιήθηκα μέσω τρίτων «να ρίξω νερό στο κρασί μου» - προφανώς για να εξασφαλίσω ένα ευνοϊκό για εμένα εργασιακό καθεστώς. Το δημοσιογραφικά απαράδεκτο καθεστώς πολιτικής λογοκρισίας και φίμωσής μου επιδεινώθηκε εδώ και έξι μήνες περίπου, με τον πλήρη αποκλεισμό μου από κάθε δημοσίευση. Αυτό συνέβη όταν μου προτάθηκε ανεπισήμως να παραιτηθώ (με αποζημίωση) κι εγώ φυσικά αρνήθηκα. Έκτοτε, δεν έχει δημοσιευτεί ούτε μία από τις γελοιογραφίες που ανελλιπώς παραδίδω στη σύνταξη καθημερινά. Ακολούθησε συνάντηση με τον κ.Μεμή, κατά την οποία μ

Tα 10 αναπάντητα ερωτήματα ενός καθηγητή του Αριστοτελείου

Εικόνα
Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του. Βάσει ποιάς λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει; Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500; Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ. Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης. Ενδεικτικά... Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της. Η Γαλλία πάλι με 5 τρις έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της. Οι ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα έχουν χρέος στο 94% του ΑΕΠ τους. Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος. Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες: Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥ