Καρκίνος του μαστού
Το θέμα της παρούσας ανάρτησης, προκύπτει από ένα e-mail που έφτασε στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο και αφορούσε το θέμα "Καρκίνος του στήθους". Έτσι, έψαξα να βρω πόσο αλήθεια είναι. Φυσικά, κάτι δεν μπορείς να ξέρεις ότι είναι αλήθεια, μέχρι να το εξακριβώσεις ο ίδιος. Όπως και να 'χει όμως θα γίνει παρουσίαση και των 2 πλευρών που βρέθηκαν στο διαδίκτυο για το θέμα και οι αναγνώστες ας κρίνουν.
To e-mail που παρέλαβα ήταν αυτό:
Πρόκειται για μια πληροφορία η οποία διασταυρώθηκε με ασθενείς που κάνουν χημειοθεραπεία και ερευνητές που ήδη γνωρίζουν το ζήτημα[...].
Η βασική αιτία που προκαλεί καρκίνο του στήθους είναι τα ανθιδρωτικά[...]. Τα περισσότερα προϊόντα που κυκλοφορούν στην αγορά είναι συνδυασμός ανθιδρωτικού με αποσμητικό (antiperspirant - deodorant). Γι' αυτό, μόλις πάτε σπίτι, ελέγξτε : «deodorant» (αποσμητικό) είναι εντάξει «antiperspirant» όχι! Γίνεται συγκέντρωση τοξινών η οποία προκαλεί μετάλλαξη κυττάρων στην περιοχή. Διαβάστε γιατί :
Το ανθρώπινο σώμα έχει κάποιους μηχανισμούς για να αποβάλει τις τοξίνες οι περιοχές αυτές είναι πίσω από τα γόνατα, πίσω από τα αυτιά, η βουβωνική χώρα και οι μασχάλες οι τοξίνες αποβάλλονται με την εφίδρωση. Τα ανθιδρωτικά (antiperspirant), όπως και η ονομασία τους μας προσδιορίζει, σας εμποδίζουν να ιδρώνετε, και γι αυτό αποτρέπουν το σώμα από το να αποβάλει τοξίνες στην περιοχή της μασχάλης.
Οι τοξίνες δεν εξαφανίζονται με μαγικό τρόπο αντιθέτως, το σώμα τις συσσωρεύει στα λεμφικά κέντρα κάτω από τις μασχάλες εφόσον δεν μπορεί να τις αποβάλει σχεδόν όλοι οι καρκινικοί όγκοι στο έξω και επάνω τέταρτο της περιοχής του στήθους σε αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκονται τα λεμφικά κέντρα.
Επίσης, για τους άντρες είναι πιο δύσκολο , άλλα όχι απίθανο, να πάθουν καρκίνο του στήθους από τα ανθιδρωτικά, διότι η μεγαλύτερη ποσότητα του προϊόντος μένει στις τρίχες της περιοχής χωρίς να εισχωρεί κατευθείαν στο δέρμα.
Οι γυναίκες που χρησιμοποιούν ανθιδρωτικό αμέσως μετά το ξύρισμα αυξάνουν τις πιθανότητες να νοσήσουν, διότι το ξύρισμα προκαλεί ανεπαίσθητες ανοιχτές εγκοπές στο δέρμα , από τις όποιες τα χημικά εισχωρούν μέσω της μασχάλης άμεσα στο σώμα.[...]
Τα [...] είναι τα κλασικά "Μεταδώστε το" κτλ που εμφανίζονται συνήθως σε τέτοια e-mail για να γίνουν πιο πειστικά. Ας δούμε όμως και την αντίθετη άποψη.
Από τη σελίδα αυτή μεταφράζουμε:
Οι αιτίες του καρκίνου του μαστού δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητές αλλά σίγουρα υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που σίγουρα επηρεάζουν την πιθανότητα εμφάνισης της νόσου. Αυτοί είναι:
Ηλικία: Σχεδόν το 80% των γυναικών που διαγνώστηκαν με καρκίνο του στήθους είναι άνω των 50 ετών.
Ιστορικό: Γυναίκες των οποίων η μητέρα, αδελφή ή κόρη ανέπτυξε την πάθηση διπλασιάζεται ο κίνδυνος πάθησης. Αν μάλιστα, κάποιος από αυτούς τους συγγενείς ανέπτυξε καρκίνο του μαστού πριν την εμμηνόπαυση, αυτό αυξάνει τον κίνδυνο ακόμη περισσότερο.
Προηγούμενη διάγνωση σε ένα μαστό: Αν σε μια γυναίκα έχει διαγνωστεί καρκίνος ήδη στον ένα μαστό, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος ανάπτυξης νέου καρκινικού όγκου στον άλλο μαστό.
Ηλικία που ξεκίνησε η περίοδος: Αν η περίοδος ξεκίνησε νωρίς (πριν την ηλικία των 12 ετών) ή αν η εμμηνόπαυση συνέβη πριν τα 50.
Ηλικία πρώτης εγκυμοσύνης: Γυναίκες που δεν έχουν παιδιά ή που έκαναν το πρώτο τους παιδί μετά την ηλικία των 30.
Έκθεση σε ακτινοβολία: Αν υποβλήθηκε το άτομο σε ραδιοθεραπεία σε νεαρή ηλικία, πχ για θεραπεία της νόσου του Hodgkin.
Λήψη ορμονών: Γυναίκες που παίρνουν χάπια ή βρίσκονται σε HRT(hormone replacement therapy) έχουν έναν ελάχιστα υψηλότερο κίνδυνο να παρουσιάσουν καρκίνο του μαστού(ενώ η πιθανότητα για άλλες μορφές καρκίνου μειώνεται).
Βάρος: Υπάρχουν ενδείξεις που δείχνουν πως το να είναι το άτομο υπέρβαρο μπορεί να συμβάλει στην αύξηση του κινδύνου.
Δίαιτα: Δίαιτες με υψηλή συγκέντρωση λίπους και αλκοόλ συνδέονται με μία αυξημένη επικινδυνότητα, όσον αφορά στον καρκίνο του μαστού
Θηλασμός: Υπάρχουν ενδείξεις πως γυναίκες που θηλάζουν έχουν μικρότερο ρίσκο να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού.
Διαβάζοντας σε αυτή τη σελίδα μπορούμε να διαπιστώσουμε πως το e-mail κυκλοφορεί από το 1999! Πιο πριν, μάλιστα, αναφέρονται σε 6 συγκεκριμένα σημεία τα λάθη του κειμένου που κυκλοφορεί μέσω e-mail. Ενδεικτικά λοιπόν παίρνουμε το (1) από όπου μεταφράζουμε:
Σύμφωνα με το e-mail, "Το ανθρώπινο σώμα έχει κάποιους μηχανισμούς για να αποβάλει τις τοξίνες. Οι περιοχές αυτές είναι πίσω από τα γόνατα, πίσω από τα αυτιά, η βουβωνική χώρα και οι μασχάλες. Οι τοξίνες αποβάλλονται με την εφίδρωση". Η τεχνητή διατύπωση της πρότασης αυτής είναι ουσιαστικά τυπολατρική. Είναι τεχνικά ορθή, σε περίπτωση που ο συγγραφέας του κειμένου παραυρεθεί στο δικαστήριο. Όμως είναι εντελώς παραπλανητική. Όλα αυτά τα μέρη του σώματος παράγουν ιδρώτα(όπως και κάθε άλλο σημείο του δέρματος), και ίχνη από παραπροϊόντα του μεταβολισμού που, ως επί το πλείστον, εκκρίνονται από τα νεφρά, καταλήγουν στον ιδρώτα.
Αν όμως ο ιδρώτας ήταν η κύρια μέθοδος που χρησιμοποιεί ο οργανισμός για να αποβάλλει τις τοξίνες, δε θα υπήρχε λόγος οι άνθρωποι με νεφρική ανεπάρκεια να κάνουν θεραπεία. Και αν υπήρχε κάποια γνωστή ουσία που μπορεί να βρίσκεται μόνο στον ιδρώτα της περιοχής της μασχάλης, ανεξάρτητα του αν συγκεντρώνεται εκεί, ο συγγραφέας θα την κατονόμαζε.
Αν επισκεφτείτε ιστοχώρους άλλων "ανεξάρτητων διανοούμενων περί υγείας", θα ανακαλύψετε πως συχνά δείχνουν αρκετή(αν και επιλεκτική) επιτήδευση στη βιοχημεία. Ο συγγραφέας του κειμένου γνωρίζει πως δεν υπάρχει τέτοια ουσία, και άρα δεν έχει καν προσπαθήσει να τη βρει.
Το θέμα αυτό φαίνεται πως προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον, και δικαιολογημένα, αφού, όπως βλέπουμε εδώ, υπήρξαν μελέτες πάνω στο θέμα μία το 2002, δύο το 2003, μία το 2004 και μία το 2005. Άλλοι επιστήμονες λένε πως ο καρκίνος του μαστού και η χρήση ανθιδρωτικών συνδέονται και άλλοι όχι. Όπως αναφέρεται όμως στην παραπάνω σελίδα:
Δυστυχώς, υπάρχουν πολλές δημοσιεύσεις που συζητούν το θέμα, αλλά πολύ λίγες μελέτες στις οποίες έχουν συλλεχθεί και αναλυθεί δεδομένα.
Τέλος, ας επισημανθεί μία άλλη λεπτομέρεια που βρίσκεται στον ιστοχώρο αυτό από όπου μεταφράζουμε:
Ακόμη κι αν τα περιεχόμενο των ανθιδρωτικών συγκεντρωνόταν στους λεμφαδένες της περιοχής της μασχάλης, το λεμφικό υγρό δε θα απορροφόταν από το στήθος. Η κατεύθυνση του λεμφικού υγρού ξεκινάει από το μαστό, και βγαίνει, χρησιμοποιώντας τους λεμφαδένες, προς το λαιμό και πίσω στην κυκλοφορία.
Επιπλέον, οι βαλβίδες, κατά μήκος των λεμφικών καναλιών απορρόφησης, συγκρατούν το υγρό ώστε να κινείται προς μία κατεύθυνση μόνο (ΜΑΚΡΙΑ από το στήθος, όχι ΠΡΟΣ το στήθος).
Όσον αφορά σε εμένα, ως συγγραφέα όλου αυτού του κειμένου, και άσχετου με ιατρικά ή ό,τι άλλο ζητήματα, οφείλω να καταθέσω την προσωπική μου άποψη, με την οποία και θα κλείσω. Όποια και αν είναι η αλήθεια. Είτε τα ανθιδρωτικά προκαλούν τελικά καρκίνο, είτε όχι...Παν μέτρον άριστον
ΥΓ: Να ευχαριστήσω τον φίλο ETK για τη συμμετοχή και βοήθειά του για την ολοκλήρωση του κειμένου
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν:
1. http://www.breastcancer.org/risk/myths/antipersp.jsp
2. http://www.bupa.co.uk/health_information/html/health_news/130104breast.html
3. http://www.pathguy.com/antipers.htm
4. http://www.cancer.gov/cancertopics/factsheet/risk/ap-deo
To e-mail που παρέλαβα ήταν αυτό:
Πρόκειται για μια πληροφορία η οποία διασταυρώθηκε με ασθενείς που κάνουν χημειοθεραπεία και ερευνητές που ήδη γνωρίζουν το ζήτημα[...].
Η βασική αιτία που προκαλεί καρκίνο του στήθους είναι τα ανθιδρωτικά[...]. Τα περισσότερα προϊόντα που κυκλοφορούν στην αγορά είναι συνδυασμός ανθιδρωτικού με αποσμητικό (antiperspirant - deodorant). Γι' αυτό, μόλις πάτε σπίτι, ελέγξτε : «deodorant» (αποσμητικό) είναι εντάξει «antiperspirant» όχι! Γίνεται συγκέντρωση τοξινών η οποία προκαλεί μετάλλαξη κυττάρων στην περιοχή. Διαβάστε γιατί :
Το ανθρώπινο σώμα έχει κάποιους μηχανισμούς για να αποβάλει τις τοξίνες οι περιοχές αυτές είναι πίσω από τα γόνατα, πίσω από τα αυτιά, η βουβωνική χώρα και οι μασχάλες οι τοξίνες αποβάλλονται με την εφίδρωση. Τα ανθιδρωτικά (antiperspirant), όπως και η ονομασία τους μας προσδιορίζει, σας εμποδίζουν να ιδρώνετε, και γι αυτό αποτρέπουν το σώμα από το να αποβάλει τοξίνες στην περιοχή της μασχάλης.
Οι τοξίνες δεν εξαφανίζονται με μαγικό τρόπο αντιθέτως, το σώμα τις συσσωρεύει στα λεμφικά κέντρα κάτω από τις μασχάλες εφόσον δεν μπορεί να τις αποβάλει σχεδόν όλοι οι καρκινικοί όγκοι στο έξω και επάνω τέταρτο της περιοχής του στήθους σε αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκονται τα λεμφικά κέντρα.
Επίσης, για τους άντρες είναι πιο δύσκολο , άλλα όχι απίθανο, να πάθουν καρκίνο του στήθους από τα ανθιδρωτικά, διότι η μεγαλύτερη ποσότητα του προϊόντος μένει στις τρίχες της περιοχής χωρίς να εισχωρεί κατευθείαν στο δέρμα.
Οι γυναίκες που χρησιμοποιούν ανθιδρωτικό αμέσως μετά το ξύρισμα αυξάνουν τις πιθανότητες να νοσήσουν, διότι το ξύρισμα προκαλεί ανεπαίσθητες ανοιχτές εγκοπές στο δέρμα , από τις όποιες τα χημικά εισχωρούν μέσω της μασχάλης άμεσα στο σώμα.[...]
Τα [...] είναι τα κλασικά "Μεταδώστε το" κτλ που εμφανίζονται συνήθως σε τέτοια e-mail για να γίνουν πιο πειστικά. Ας δούμε όμως και την αντίθετη άποψη.
Από τη σελίδα αυτή μεταφράζουμε:
Οι αιτίες του καρκίνου του μαστού δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητές αλλά σίγουρα υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που σίγουρα επηρεάζουν την πιθανότητα εμφάνισης της νόσου. Αυτοί είναι:
Ηλικία: Σχεδόν το 80% των γυναικών που διαγνώστηκαν με καρκίνο του στήθους είναι άνω των 50 ετών.
Ιστορικό: Γυναίκες των οποίων η μητέρα, αδελφή ή κόρη ανέπτυξε την πάθηση διπλασιάζεται ο κίνδυνος πάθησης. Αν μάλιστα, κάποιος από αυτούς τους συγγενείς ανέπτυξε καρκίνο του μαστού πριν την εμμηνόπαυση, αυτό αυξάνει τον κίνδυνο ακόμη περισσότερο.
Προηγούμενη διάγνωση σε ένα μαστό: Αν σε μια γυναίκα έχει διαγνωστεί καρκίνος ήδη στον ένα μαστό, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος ανάπτυξης νέου καρκινικού όγκου στον άλλο μαστό.
Ηλικία που ξεκίνησε η περίοδος: Αν η περίοδος ξεκίνησε νωρίς (πριν την ηλικία των 12 ετών) ή αν η εμμηνόπαυση συνέβη πριν τα 50.
Ηλικία πρώτης εγκυμοσύνης: Γυναίκες που δεν έχουν παιδιά ή που έκαναν το πρώτο τους παιδί μετά την ηλικία των 30.
Έκθεση σε ακτινοβολία: Αν υποβλήθηκε το άτομο σε ραδιοθεραπεία σε νεαρή ηλικία, πχ για θεραπεία της νόσου του Hodgkin.
Λήψη ορμονών: Γυναίκες που παίρνουν χάπια ή βρίσκονται σε HRT(hormone replacement therapy) έχουν έναν ελάχιστα υψηλότερο κίνδυνο να παρουσιάσουν καρκίνο του μαστού(ενώ η πιθανότητα για άλλες μορφές καρκίνου μειώνεται).
Βάρος: Υπάρχουν ενδείξεις που δείχνουν πως το να είναι το άτομο υπέρβαρο μπορεί να συμβάλει στην αύξηση του κινδύνου.
Δίαιτα: Δίαιτες με υψηλή συγκέντρωση λίπους και αλκοόλ συνδέονται με μία αυξημένη επικινδυνότητα, όσον αφορά στον καρκίνο του μαστού
Θηλασμός: Υπάρχουν ενδείξεις πως γυναίκες που θηλάζουν έχουν μικρότερο ρίσκο να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού.
Διαβάζοντας σε αυτή τη σελίδα μπορούμε να διαπιστώσουμε πως το e-mail κυκλοφορεί από το 1999! Πιο πριν, μάλιστα, αναφέρονται σε 6 συγκεκριμένα σημεία τα λάθη του κειμένου που κυκλοφορεί μέσω e-mail. Ενδεικτικά λοιπόν παίρνουμε το (1) από όπου μεταφράζουμε:
Σύμφωνα με το e-mail, "Το ανθρώπινο σώμα έχει κάποιους μηχανισμούς για να αποβάλει τις τοξίνες. Οι περιοχές αυτές είναι πίσω από τα γόνατα, πίσω από τα αυτιά, η βουβωνική χώρα και οι μασχάλες. Οι τοξίνες αποβάλλονται με την εφίδρωση". Η τεχνητή διατύπωση της πρότασης αυτής είναι ουσιαστικά τυπολατρική. Είναι τεχνικά ορθή, σε περίπτωση που ο συγγραφέας του κειμένου παραυρεθεί στο δικαστήριο. Όμως είναι εντελώς παραπλανητική. Όλα αυτά τα μέρη του σώματος παράγουν ιδρώτα(όπως και κάθε άλλο σημείο του δέρματος), και ίχνη από παραπροϊόντα του μεταβολισμού που, ως επί το πλείστον, εκκρίνονται από τα νεφρά, καταλήγουν στον ιδρώτα.
Αν όμως ο ιδρώτας ήταν η κύρια μέθοδος που χρησιμοποιεί ο οργανισμός για να αποβάλλει τις τοξίνες, δε θα υπήρχε λόγος οι άνθρωποι με νεφρική ανεπάρκεια να κάνουν θεραπεία. Και αν υπήρχε κάποια γνωστή ουσία που μπορεί να βρίσκεται μόνο στον ιδρώτα της περιοχής της μασχάλης, ανεξάρτητα του αν συγκεντρώνεται εκεί, ο συγγραφέας θα την κατονόμαζε.
Αν επισκεφτείτε ιστοχώρους άλλων "ανεξάρτητων διανοούμενων περί υγείας", θα ανακαλύψετε πως συχνά δείχνουν αρκετή(αν και επιλεκτική) επιτήδευση στη βιοχημεία. Ο συγγραφέας του κειμένου γνωρίζει πως δεν υπάρχει τέτοια ουσία, και άρα δεν έχει καν προσπαθήσει να τη βρει.
Το θέμα αυτό φαίνεται πως προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον, και δικαιολογημένα, αφού, όπως βλέπουμε εδώ, υπήρξαν μελέτες πάνω στο θέμα μία το 2002, δύο το 2003, μία το 2004 και μία το 2005. Άλλοι επιστήμονες λένε πως ο καρκίνος του μαστού και η χρήση ανθιδρωτικών συνδέονται και άλλοι όχι. Όπως αναφέρεται όμως στην παραπάνω σελίδα:
Δυστυχώς, υπάρχουν πολλές δημοσιεύσεις που συζητούν το θέμα, αλλά πολύ λίγες μελέτες στις οποίες έχουν συλλεχθεί και αναλυθεί δεδομένα.
Τέλος, ας επισημανθεί μία άλλη λεπτομέρεια που βρίσκεται στον ιστοχώρο αυτό από όπου μεταφράζουμε:
Ακόμη κι αν τα περιεχόμενο των ανθιδρωτικών συγκεντρωνόταν στους λεμφαδένες της περιοχής της μασχάλης, το λεμφικό υγρό δε θα απορροφόταν από το στήθος. Η κατεύθυνση του λεμφικού υγρού ξεκινάει από το μαστό, και βγαίνει, χρησιμοποιώντας τους λεμφαδένες, προς το λαιμό και πίσω στην κυκλοφορία.
Επιπλέον, οι βαλβίδες, κατά μήκος των λεμφικών καναλιών απορρόφησης, συγκρατούν το υγρό ώστε να κινείται προς μία κατεύθυνση μόνο (ΜΑΚΡΙΑ από το στήθος, όχι ΠΡΟΣ το στήθος).
Όσον αφορά σε εμένα, ως συγγραφέα όλου αυτού του κειμένου, και άσχετου με ιατρικά ή ό,τι άλλο ζητήματα, οφείλω να καταθέσω την προσωπική μου άποψη, με την οποία και θα κλείσω. Όποια και αν είναι η αλήθεια. Είτε τα ανθιδρωτικά προκαλούν τελικά καρκίνο, είτε όχι...Παν μέτρον άριστον
ΥΓ: Να ευχαριστήσω τον φίλο ETK για τη συμμετοχή και βοήθειά του για την ολοκλήρωση του κειμένου
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν:
1. http://www.breastcancer.org/risk/myths/antipersp.jsp
2. http://www.bupa.co.uk/health_information/html/health_news/130104breast.html
3. http://www.pathguy.com/antipers.htm
4. http://www.cancer.gov/cancertopics/factsheet/risk/ap-deo
Σχόλια