Μια διαπίστωση

        Ο υπουργός λέει την εξής φράση σε ένα σημείο του παραπάνω βίντεο:
"Το πρόβλημα είναι οι υπερευαισθησίες μας στα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών και τα κεχτυμένα της κοινωνίας".

        Και ας πούμε ότι είμαι καλοκάγαθος και συνήθως δεν κάνω κακιές σκέψεις. Δεν είναι δυνατόν να μην καταλάβω όμως ότι κάτι τρέχει! "Υπερευαισθησίες μας στα δημοκρατικά δικαιώματα;". Έχουν βάλει κάμερες παντού και παρακολουθούν(ή τουλάχιστον μπορούν να παρακολουθούν) νομοταγείς και παράνομους παντού. Όπως λέει και στο βίντεο ένας "Ποια ιδιωτική ζωή προστατεύουν οι κάμερες;". Και συνεχίζω να σκέφτομαι. Τι άλλο θα κάνουν; Θα μας βάλουν φυλακή όλους και θα μας λένε "το κάνουμε για το καλό σας!"; Θα μας επιτρέπουν να ζήσουμε χωρίς να υπάρχουμε και θα πρέπει να είμαστε και ευγνώμονες για αυτό;

        Ήδη στο εξωτερικό κυκλοφορούν κόμικ που δείχνουν την ιστορία μιας πόλης στην οποία απαγορεύονται οι μάσκες και οι κουκούλες. Οι μόνοι που τους επιτρέπεται να τις φοράνε είναι η ομάδα καταπολέμησης παρανόμων. Κάτι σαν τους δικούς μας στρατιώτες σε περίπτωση χούντας. Τελικά την κατάσταση σώζουν τα παιδιά της πόλης σε μια οργανωμένη επίθεση άμυνας.

        Για να μιλήσουμε για την πραγματικότητα όμως, το πρόβλημα έγκειται σε 2 τομείς.

        Πρώτον, στους κουκουλοφόρους που το παίζουν αναρχικοί, ενώ είναι απλά μπάχαλοι, και πιο σημαντικό από όλα πως δεν παλεύουν για κάποια ιδέα. Δεν πολεμούν το κατεστημένο. Δεν πολεμούν την εξουσία με αυτόν τον τρόπο. Δεν πολεμούν τίποτα. Είναι απλώς παγιδευμένοι σε μια δική τους ιδέα ότι κάνουν κάτι σοβαρό. Αυτό που κάνουν στην πραγματικότητα όμως δεν είναι τίποτα σοβαρό. Είναι απλά τραγελαφικό. Μέχρι άκουσα και τη φράση "Εσείς μιλάτε για περιουσίες. Εμείς μιλάμε για ζωές". Μη βάζεις τη δική σου ζωή πάνω από τη ζωή των εμπόρων! Γιατί γι' αυτούς τους εμπόρους το μαγαζί τους που κάηκε ήταν η ζωή τους!

        Δεύτερον, η αστυνομία πλέον δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Η αστυνομία έχει χάσει κάθε κύρος και κάθε σοβαρότητα. Το ότι κάποιος είναι αστυφύλακας έπρεπε να προκαλεί τρόμο στους εκάστοτε εγκληματίες αλλά και εμπιστοσύνη στους απλούς πολίτες. Πλέον, δεν κάνει τίποτα από τα δύο. Ακόμη κι αν η κυβέρνηση πάρει τους πιο "σκληρούς" (δηλαδή τα πιο καθάρματα) της αστυνομίας και τους κάνει ειδική ομάδα η οποία θα κυκλοφορεί συνέχεια στους δρόμους της Αθήνας, τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα και σίγουρα δε θα σταματήσουν. Χρειάζεται κάτι καινούριο λοιπόν. Κάτι που θα αποτελέσει ένα καινούριο σύμβολο για τις ιδέες ελευθερίας του λαού και όχι για ιδέες ελευθεριότητας. Και αυτό το κάτι δε μπορεί να προέλθει από καμία κυβέρνηση, από κανένα πολιτικό κόμμα και από καμία φοιτητική παράταξη. Αυτό το σύμβολο, οφείλει να προέλθει απευθείας από το λαό.